Εδώ Πολυτεχνείο, ΕΔΩ ΑΠΑΤΗ !

Μέσα σε κόκκινα χρώματα, κανιβαλικά συνθήματα και ασχήμιες κάθε είδους, γιορτάζεται και φέτος το Πολυτεχνείο. Δηλαδή τιμώνται α ανύπαρκτοι νεκροί, μια προβοκατόρικη δήθεν εξέγερση ή όποια - και αν ακόμα πιστεύουμε τούς κήρυκες της - έδιωξε μια «χούντα» και έφερε μια χειρότερη! Κακά τα ψέματα! Την αποκατάσταση τής Δημοκρατίας (εμείς καλύτερα πρέπει να την λέμε «παλινόρθωση των επαγγελματιών πολιτικών») δεν την έφερε το Πολυτεχνείο. Ούτε χίλια Πολυτεχνεία δεν θα κουνούσαν το στρατιωτικό καθεστώς, αν έλειπε το αίμα τής Κύπρου. Εκεί είναι ή οφειλή. Άλλα γι αυτήν τίπο­τε! Ούτε ένα μνημόσυνο!

Γιορτάζονται, λοιπόν, τα ετήσια «Σβορώνεια». Τιμάται ή «Ήλέ­νια» και οι συμμαρτυρήσαντες μαζί της! Με κοινή συνενοχή του Π ΑΣΟΚ, τής «Νέας Δημοκρατίας» και άλλων κομμάτων καλλιεργείται ένας μύθος πού υποτιμά την
νοημοσύνη και προσβάλλει την φιλοτιμία των Ελλήνων. Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στα στοιχεία εκείνα πού αναιρούν και καταλύουν τον εύθραυστο, άλλωστε, μύθο του Πολυτεχνείου. Είναι γνωστά και συγκεκριμένα τα στοιχεία αυτά και δεν

μπόρεσαν σοβαρά να αμφισβητηθούν από κανένα. Το φαινόμενο μόνο θέλουμε να αναλύσουμε. Γιατί τόση επιμονή και τόση ευφροσύνη ομοψυχία σ' ένα ψέμα; Δεν πρόκειται, βέβαια, περί ομαδικής παρακρούσεως ή εθνικής διαστροφής. Όχι! Τα πράγματα, ορθά και δεοντολογικά είναι δρομολογημένα, από της πλευράς τής μαφίας των εθνικών εκμαυλιστών.

Πλάσμα τής νοσηρής φαντασίας και τής κολασμένης ψυχής του ήταν το Πολυτεχνείο. Και το διάλεξαν να το αναγάγουν σε εθνικό σύμβολο! Τούς βόλευε και τούς βολεύει. Με πραγματικά εθνικά σύμβολα, με άξια και αδρά πατριωτικά πρότυπα, υπάρχει - σκέπτονται - κίνδυνος. Κίνδυνος για τα συμφεροντάκια και τα άθλια πολιτικά μικρομάγαζα τους. Γιατί, ένας λαός πού θα γαλουχηθεί με το «εικοσιένα», με το πραγματικό «Σαράντα», με το έπος τής ΕΟΚΑ, - τέλος πάντων -τούς γνήσιους αγώνες και τις υψηλές ανατάσεις τής Φυλής μας, θα γίνει ηφαίστειο, θα βρει τ' αχνάρια των πατέρων του και θα μπει στον δρόμο του πραγματικού προορισμού του. Και τότε θα ζητήσει ν' ανοίξει τις φτερούγες του - υπερήφανος αετός! - προς Βόρειο "Ήπειρο, προς Κύπρο, προς κάθε κορ­φή πού τον δικαιώνει και τον καταξιώνει.

Αλλά αυτά καίνε! Αυτά βάζουν τις μίζερες εξουσίες και τούς θώκους των επαγγελματιών τής πολιτικής. Σείουν τα μικρομάγαζα από το βάθρα τους. Γιατί, σωστή εθνική μνήμη σημαίνει αγώνα και πάλι αγώνα. Και ό εθνικός ανδρισμός έχει, δυστυχώς γίνει σπάνιο είδος στην πολιτική μας ζωή.

Γι αυτό υποβαθμίζεται και διαστρέφεται ή 28η Οκτωβρίου. Για αυτό νοθεύεται και αφιονίζεται ή εθνική μνήμη. Για αυτό αποτολμήθηκε και αυτή ή αχρειότης, να υψωθεί στον ιστό, ανήμερα τής επετείου του «ΟΧΙ» ένα κουρελόπανο και όχι ή Γαλανόλευκη! Για αυτό, λοιπόν και το Πολυτεχνείο. Κίβδηλος μύθος πού διαιρεί και όχι αλήθεια πού οιστρηλατεί για τα υψηλά και τα μεγάλα. Τον έφτιαξαν οι παραχαράκτες στα πεζοδρομιακά μέτρα και στα διάστροφα γούστα τους! Για αυτό εμείς οι Εθνικιστές δεν ακολου­θούμε και δεν συμπλέουμε. "Έχουμε τα δικό μας ηρωικά πρότυπα, έχουμε τούς δικούς μας εθνικούς φάρους πού μάς οδηγούν!