Ιδεολογικά θέματα : Τριάς και Βουλησιοκρατία

"Ένα από τα κύρια ερωτηματικά πού αναδύονται στον νου του ανθρώπου κατά την επίμονη αναζήτηση τής αληθείας είναι το ερώτημα πού άφορα τ(ς πρώτες αρχές του Σύμπαντος (δηλ.του Είναι). Ή "Ελληνική Φιλοσοφία έχει δώσει μία σύνθετη, αλλά πλήρη απάντηση στο καίριο αυτό ερώτημα, πού έχει δύο σκέλη:

Το πρώτο σκέλος μάς καθορίζει ότι ή πρώτη αρχή του Σύμπαντος είναι το Ανώνυμων "Εν (όπως διετύπωσαν οι Πυθαγόρειοι). Είναι ανώνυμο διότι τίποτε δεν μπορούμε να πούμε για να το περιγράψουμε ή να το προσδιορίσουμε πέραν του ότι είναι "Εν. Λέγεται επίσης και άνευ έτερου "Εν, διότι είναι αδιαίρετο και ( για να διακριθεί από την κοινή μονάδα της πρακτικής αριθμητικής/ ή οποία, αυτοεπαναλαμβανομένη παράγει τούς αριθμούς. .

Το δεύτερο σκέλος τής απαντήσεως μάς λέγει ότι αν και "Εν, το Σύμπαν είναι ή έκφραση τριών άρχων, οι όποιες αν και τρεις, ευρίσκονται μέσα στην ενότητα του 'Ενός. Ό Πυθαγόρειος όρος για την Συμπαντική Τριάδα είναι Τριττύς.

 Ή έννοια της Τριάδος υπάρχει στον Πλάτωνα κα( σαφέστερα διατυπώνεται από τον Πλωτίνο. Με άλλη προσέγγιση, συναντούμε την έννοια της Τριάδος στα γραπτά τού Αυτοκράτορα Ιουλιανού, στο πρόσωπο του Τριπλού Ηλίου ή Τρισηλίου θεότητας.

Οι τρεις αρχές των οποίων έκφραση είναι το Σύμπαν είναι οι έξης:

Ή Ουσία είναι ή «πρώτη ύλη» τού Σύμπαντος. Μπορούμε να την παρομοιάσουμε με τα δυναμικά πεδία τής Φυσικής. Πράγματι το ενιαίο πεδίο τής συγχρόνου Φυσικής είναι μία. εκδήλωση τής Παγκοσμίου Ουσίας. Συμβολικά παρομοιάζεται με, την πρωτογενή θάλασσα; ή πρωταρχικά ύδατα ή αναφέρεται ως παγκόσμιος μήτρα. Είναι ή «βάσις» του κόσμου, ή «ευρύστερνος γαία» του Ησιόδου. Χαρακτηριστικά της είναι ή αδράνεια, ή παθητικότης, ή απροσδιοριστία, κα( το άλογον. Κατά τούς Πυθαγορείους είναι το Πυρ ή ό Αιθήρ.

Ό Κοσμικός Λόγος είναι ή «ταξινομούσα» αρχή του Σύμπαντος, αυτή πού καθορίζει την μορφή του, ή αρμονική αρχή. ΟΙ αριθμοί κα( οι Νόμοι τής Φυσικής είναι εκφράσεις τού Κοσμικού Λόγου. Προσδίδει την αρμονικότητα στις κινήσεις ή διαταράξεις της Ουσίας και ως εκ τούτου είναι ή Κίνησις των Πυθαγορείων.

Ή Δύναμις τέλος είναι ή αρχή πού ζωντανεύει το Σύμπαν και το ωθεί προς την εξέλιξη. Είναι επίσης απροσδιόριστος και άλογος όπως ή ουσία, άλλα αντίθετα με αυτήν είναι. ενεργητική καί δρώσα. Είναι ή Ζωή των Πυθαγορείων, ό "Έρως ("Έρως από το ρώμη = δύναμις) των Ορφικών και του Πλάτωνος, ή Βούλησις τής "Εθνικιστικής Κοσμοθεωρίας.

ΟΙ τρεις αρχές (Αιθήρ - Κίνησις · Ζωή ή Ουσία ■ Λόγος - Δύναμις) δεν είναι ανεξάρτητες ούτε απομονώνονται αλλήλων αλλά συνυπάρχουν και έκαστη αντιπροσωπεύεται μέσα στις δύο άλλες.

Σαν φυσικό ανάλογο μπορούμε να θεωρήσουμε ένα κύμα στην θάλασσα. Το θαλάσσιο ύδωρ είναι ή ουσία του κύματος, οι μαθηματικοί νόμοι στους οποίους υπακούει και οι οποίοι τού καθορίζουν το σχήμα, την κατεύθυνση κινήσεως και την μορφή γενικά είναι ό Λόγος του κύματος, και τέλος ο άνεμος, ή θερμική ενέργεια και γενικώς, ή κινούσα αιτία πού το δημιουργεί και το ωθεί είναι ή Δύναμις τού κύματος. 

Ή παγκόσμιος Δύναμις λοιπόν, επενεργεί δίκην πνοής ή άνεμου επί θαλάσσης πάνω στην παγκόσμιο Ουσία και προκαλεί διαταράξεις τ(ς οποίες μορφοποιεί κα( συνδυάζει αρμονικά ό παγκόσμιος Λόγος. "Έτσι δημιουργείται το Σύμπαν..

Ή τριαδική υπόσταση του Σύμπαντος είναι αποτέλεσμα της Τριαδικότητος τής πηγής του Σύμπαντος, δηλ. τής θεότητας. "Έτσι φθάνουμε στην έννοια τής Τριαδικής Θεότητας, ή οποία αντιστοιχεί στο Τριαδικό Σύμπαν.

Το Πνεύμα (ή "Άγιων Πνεύμα) «εκπορεύεται» και διαχέεται στην Ουσία, την οποία φέρνει σε Ύπαρξη, ζωογονεί και συγκρατεί. Γι' αυτό και συμβολίζεται με το «πυρ». Λόγω του ότι «διϊεται» (απομακρύνεται) αντιστοιχεί στον αριθμό δύο. (δύο εκ του διά).

Ό θείος Λόγος γεννάται υπό τής Πρώτης θείας Αρχής και μένει με αυτήν, δεν διϊεται. Λόγω τού ότι «μένει» αντιστοιχεί φιλοσοφικά στον αριθμό ένα. (Μονάς εκ του μένω). "Αν και «μένει» με τον Πατέρα, μέσω του Πνεύματος φέρεται μέσα στην Ουσία και «γεννάται» ως Κοσμικός Λόγος. "Έτσι, σε Κοσμικό επίπεδο, ό θείος Λόγος έχει δύο φύσεις, ως «θείος»' και ως «Κοσμικός» ταυτόχρονα.

Ό Πατήρ είναι ταυτόχρονα ή Πρώτη εκ των τριών θείων Άρχων και το θείον "Εν. Λόγω του απροσίτου του από τον, ανθρώπινο νου, αντιστοιχεί στον αριθμό μηδέν (μηδέν = μηδέ έν) πού συμβολίζει το ανέκφραστο. Ή Πρώτη θεία Αρχή αντανακλάται στο Σύμπαν ως ή Ωθούσα Δύναμις, πού είναι κα( ή Βούλησις του Εθνικισμού.

Ή Τριαδικότης τής θεότητας-αντανακλάται σε ολόκληρη την Δημιουργία, καθώς και στα επί μέρους όντα. "Έτσι και ό άνθρωπος χαρακτηρίζεται, όσον άφορα την προσωπικότητα του, από μία τριάδα ψυχικών λειτουργιών: Το συναίσθημα (αντίστοιχο τής Ουσίας), την νόηση (αντίστοιχη του Λόγου) και την βούληση (αντίστοιχη τής Δυνάμεως).

Κάθε Πολιτισμός, κοινωνία, κοινωνική ομάδα ή κίνηση και γενικότερα κάθε

ανθρώπινη εκδήλωση εκφράζει μία από τις τρεις συμπαντικές αρχές ή οποία και καθίσταται ο βασικός άξων όλης τής σκέψεως, νοοτροπίας και δράσεως της. "

Επειδή όμως οι υπόλοιπες δύο αρχές δεν απομονώνονται, εξακολουθούν να αποτελούν και αυτές άξονες λειτουργίας τής ανθρώπινης εκδηλώσεως, ως δευτερεύουσες όμως και συνοδευτικές τής κυρίως επιλεγείσης. . Ή Βούλησις ή Κοσμική Δύναμις είναι ή Αρχή εκείνη πού ωθεί προς την. εξέλιξη. Είναι το ανοδικό ρεύμα, ή δύναμις εκείνη πού ονομάζεται «"Έρως» στο Συμπόσιον τού Πλάτωνος. Χωρίς αύτήν, ή νόηση παραμένει μία φαντασία και ουτοπία, και ή ουσία - ύλη παραμένει

νεκρή και αδρανής. Γι' αυτό και πολλοί ταυτίζουν την Βούληση με την Ζωή. Είναι ό Ζων

θεός. Μία επαναστατική συλλογική ανθρώπινη εκδήλωσις, επομένως, πού αποσκοπεί στο να ώθηση την ανθρώπινη εξέλιξη και να αφυπνίσει τις ανώτερες δυνάμεις του ανθρώπου, δεν μπορεί παρά να υπηρέτη την Βούληση. Αυτή λοιπόν είναι ή Βουλησιοκρατία του Εθνικισμού.

• Ή Βούλησις στον "Εθνικισμό συνοδεύεται ' από τις δύο λοιπές λειτουργίες, την νόηση και το συναίσθημα, αλλά είναι ή κυρίαρχη δύναμις. Ή Βούληση του Νίτσε είναι διαφορετική, διότι αυτή εκφράζεται χωρίς την νόηση, και μάλιστα ευρίσκεται σε εχθρότητα, με αυτήν. Ή νιτσεϊκή βούληση είναι ή τυφλή , άλογος βούληση, ή οποία χωρίς την σύμπραξη τού Λόγου και της θεώσεως καταντά δαιμονική. Αντίθετα ή βούληση του Εθνικισμού είναι ή έλλογος βούληση, αυτή ή όποια μόνη ωθεί την εξέλιξη. Είναι αυτή πού προσπαθεί να δημιουργήσει νέες καλύτερες ποιότητες χωρίς ποτέ να κουράζεται, και πού ωθεί τον άνθρωπο να κατακτά όλο και υψηλότερες Ακροπόλεις και κορυφές μέχρι να φθάσει στην θέωσι.

Εκφραζόμενη μέσα από τον Άνθρωπο ως άτομο, ή Βούληση γεννά τον "Ήρωα. Εκφραζόμενη μέσα από την ομάδα ή το "Έθνος, γεννά τον "Εθνικισμό, το μαχόμενο "Έθνος.

Γι' αυτό και «αγώνας: αυτή είναι ή ουσία τού Εθνικισμού».

Πρόδρομος Κούρτογλου