Οι έννοιες πέραν των προκαταλήψεων - του Εμ. Ν. Κώνστα Γ.Γραμματέα του Εθνικού Μετώπου

Η περίοδος της μεταπολίτευσης διαμόρφωσε πολιτική αντίληψη σύμφωνα με το ήθος και τις πράξεις των παραγόντων της. Σήμερα με την κρίση να βρίσκεται στην κορύφωσή της, η σύγχυση που επικρατεί είναι καθοριστική για τις εξελίξεις.

Η έννοια του κράτους συνδέθηκε με μια σειρά από χαρακτηριστικά όπως η συναλλαγή, η διαφθορά , η ανεπάρκεια, η ζημιογόνος συχνά απόδοση. Το γεγονός αυτό, κατέστησε σταδιακά την κρατική υπόσταση ως συνώνυμο τέτοιων καταστάσεων με αποτέλεσμα να τίθεται ως αίτημα ο περιορισμός μέχρι την εξαφάνισή του.

Ακόμα, θα μπορούσε κανείς δίκαια, να ισχυριστεί ότι το ίδιο κράτος της συναλλαγής και των «ομάδων συμφερόντων», ήταν και είναι ένας εχθρικός μηχανισμός σε κάθε ελεύθερο Έλληνα που πάλευε να δημιουργήσει ή να επιβιώσει.

Είναι όμως χρήσιμο να παρακολουθούμε τα πράγματα με την ακριβή απόδοση των όρων και να αποφεύγουμε τις συγχύσεις. Το αίσχος της φαυλοκρατίας που έχει ρίζες ακόμα και στα πρώτα χρόνια του ελληνικού κράτους και έλαβε μεταπολιτευτικά μια άγρια μορφή επιδρομής, βασισμένη σε δανεικά, τέτοια που να απειλεί την ίδια την ύπαρξη του έθνους, δεν είναι ευθύνη του κράτους.

Η λογική αυτή διευκολύνει όσους διέλυσαν τα πάντα που αναγνωρίζουν κυνικά, ότι δυστυχώς δεν μπορεί το κράτος να ανταποκριθεί σε άλλους ρόλους πλην του συντονισμού. Με αυτή τη λογική προχωράμε στην εκποίηση, με αυτή τη λογική απορρίπτουμε ακόμα και το ρόλο του εθνικού σχεδιασμού, που δημιουργεί την ασυμμετρία του σήμερα. Η κυρίαρχη αυτή αντίληψη, οδήγησε στην θλιβερή εικόνα που βιώνουμε: πλέον του 82% της συμμετοχής στο Α. Ε. Π προέρχεται από τον τριτογενή τομέα, δηλαδή από τον τομέα των υπηρεσιών που σημαίνει ότι ο αγροτικός και ο βιομηχανικός τομέας συνεισφέρουν ελάχιστα. Αν έστω, με τον καθαρώς υποκινητικό τρόπο λειτουργούσε ο στοιχειώδης σχεδιασμός ( όπως τα πενταετή προγράμματα) είναι βέβαιο ότι δεν θα είμαστε εκτεθειμένοι σε αυτό το βαθμό.

Το κράτος στην παρούσα κρίσιμη φάση είναι απαραίτητος παράγοντας ανασυγκρότησης. Ένα κράτος σοβαρό, διαφανές, περιορισμένο από λειτουργικούς θεσμούς, διαπνεόμενο από εθνική συνείδηση, είναι ο μόνος παράγοντας που μπορεί να συνεγείρει και να αντισταθεί. Γιατί διαθέτει τους μηχανισμούς, γιατί μπορεί να το κάνει νομικά , διοικητικά, γιατί μπορεί να αποφασίσει δημοσιονομικά και νομισματικά. Επίσης, γιατί η επιχειρηματική τάξη της χώρας είναι σε μεγάλο βαθμό ανεπαρκής. Αποτελείται από επιχειρηματίες που κυρίως πλούτισαν χάρη στα κρατικά συμβόλαια, που υπήρξαν γενναία σκοπίμως, αποτελείται επίσης από διάφορα παράσιτα που αγνοούν τους κανόνες της οικονομίας και ειδικεύονται στην αγορά ποδοσφαιρικών ομάδων, τζόγου και στημένων «επενδύσεων».

Οι ξένες επενδύσεις, που τις περιμένουμε δεκαετίες, αν έρθουν πρέπει να βρουν ένα κράτος  που έχει σχέδιο, νόμους, βούληση, όχι έναν απόντα, όχι έναν που εκποιεί την περιουσία που τυχαία βρέθηκε στην κατοχή του.

Η Ελλάδα σήμερα διαθέτει ικανό αριθμό στελεχών, προϋποθέσεις ορυκτού πλούτου και ενεργειακής αυτοδυναμίας, μέσα παραγωγής, υποδομές, διαθέτει εξαιρετικές συνθήκες ανάπτυξης στον αγροτικό τομέα. Διαθέτει πρωτίστως ένα μεγάλο όπλο-πρόβλημα. το εμπορικό της ισοζύγιο. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσει, γιατί μπορεί να δώσει εργασία και χρήμα με τρόπο στέρεο και εύκολο.

Μια ακόμα έννοια που αξίζει να αναφερθούμε είναι αυτή της ανεξαρτησίας. Οι Έλληνες της μεταπολιτευτικής περιόδου, του αχαλίνωτου δανεισμού και υπερκαταναλωτσιμού, που έδειχνα στο παρελθόν μεγάλη ευαισθησία για κάθε παρέμβαση ξένων, φαίνεται ότι έχουν χάσει να ανακλαστικά τους.

Δεν εξηγείται διαφορετικά η αποδοχή από μέρους μας της παρουσίας των Φούχτελ και Ράιχενμπαχ. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία δεν είχε τοποθετηθεί υπουργός με αρμοδιότητα την Ελλάδα…. Απίστευτη πολιτική πράξη, χωρίς προηγούμενο για την εποχή μας, που όμως αξίζει να σταθούμε για να αναζητήσουμε τα βαθύτερα αίτια που οδήγησαν το λαό μας , να την αποδέχεται, σε μεγάλο ποσοστό.

Το δηλητήριο του διεθνισμού που έρεε στο αίμα του λαού μας, συνδυασμένο με την απατηλή ευημερία, μας έκανε να πιστέψουμε στο δήθεν «Ευρωπαϊκό» ιδεώδες. Σήμερα , που οι Γερμανοί και κυρίως τα οικονομικά συμφέροντα έχουν γκρεμίσει κάθε επίφαση θεσμών στο ήδη προβληματικό μόρφωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εμείς παρακολουθούμε αδιαμαρτύρητα…